Δυστυχώς, καμία άρθρωση του σώματος δεν είναι προστατευμένη από τραυματισμούς. Ειδικά αρθρώσεις, όπως του ώμου, λόγω της πολύπλοκης ανατομίας και της εκτεταμένης κινητικότητας τους, είναι ιδιαίτερα ευάλωτες σε τραυματισμούς και χρόνιες παθήσεις.

Ο ώμος αποτελείται από τρία διαφορετικά οστά και μια σειρά μαλακών ιστών, προσφέροντας τη μεγαλύτερη ευλυγισία από οποιαδήποτε άλλη άρθρωση του σώματος. Ωστόσο, αυτή η ευλυγισία των αρθρώσεων, συχνά συνοδεύεται από αυξημένο κίνδυνο τραυματισμών. Ανάμεσα στους πιο κοινούς και επώδυνους τραυματισμούς συγκαταλέγεται και η ρήξη τένοντα στον ώμο.

Τι είναι η ρήξη τένοντα στον ώμο;

Η ρήξη τένοντα στον ώμο είναι ένας σοβαρός τραυματισμός που εκδηλώνεται με διακοπή της συνέχειας κάποιου ή κάποιων από τους τένοντες του ώμου. Οι τένοντες που είναι πιο επιρρεπείς σε ρήξη είναι αυτοί που συνθέτουν το λεγόμενο στροφικό πέταλο του ώμου. Το στροφικό πέταλο συντίθεται από τέσσερις τένοντες, τον υποπλάτιο, τον υπερακάνθιο, τον υπακάνθιο και τον ελλάσονα στρογγυλό, οι οποίοι που συνδέονται με τους μύες της ωμοπλάτης και με το βραχιόνιο οστό. Τόσο οι τένοντες όσο και οι μύες του στροφικού πετάλου συνεργάζονται για να ενισχύσουν την κινητικότητα και τη σταθερότητα του ώμου.

Παρότι, οι ρήξεις εμφανίζονται συχνότερα στο στροφικό πέταλο, μπορούν επίσης να επηρεάσουν τον τένοντα του δικεφάλου. Η σοβαρότητα του τραυματισμού κατηγοριοποιείται σε δύο τύπους: μερική ρήξη, όπου υπάρχει φθορά αλλά όχι πλήρης διακοπή, και ολική ρήξη, όπου ο τένοντας αποκολλάται πλήρως από το βραχιόνιο οστό.

Αίτια μιας ρήξης τένοντα στον ώμο

Οι ρήξεις τενόντων του ώμου δεν συμβαίνουν τυχαία. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οφείλονται σε έναν από τους εξής τρεις παράγοντες: ξαφνικό τραυματισμό, χρόνια καταπόνηση ή φθορά λόγω ηλικίας.

  • Τραυματισμός: Mια απότομη πτώση, η ανύψωση ενός βαρέος αντικειμένου με λάθος τρόπο ή μια δυνατή σύγκρουση κατά τη διάρκεια ενός αθλήματος μπορούν να προκαλέσουν άμεση βλάβη στους τένοντες.
  • Επαναλαμβανόμενη καταπόνηση: Με την πάροδο του χρόνου, επαναλαμβανόμενες κινήσεις, όπως το πέταγμα μιας μπάλας, το βάψιμο μιας οροφής ή ακόμα και η κακή στάση σώματος, μπορούν να φθείρουν τους τένοντες. Αυτό είναι ιδιαίτερα συχνό σε αθλητές και ανθρώπους που κάνουν βαριές χειρωνακτικές εργασίες.
  • Φυσιολογική φθορά: Mε την πάροδο του χρόνου, η ανθεκτικότητα και η ελαστικότητα των τενόντων φθίνουν. Επιπλέον, δεν αποκλείεται να αναπτυχθούν οστεόφυτα εντός της άρθρωσης, δυσχεραίνοντας ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Επιπλέον, ορισμένες καθημερινές συνήθειες ενισχύουν τον κίνδυνο τραυματισμού. Για παράδειγμα, το κάπνισμα μειώνει την αιμάτωση των τενόντων, καθιστώντας τους πιο ευάλωτους, ενώ η έλλειψη άσκησης και η κακή στάση σώματος αποδυναμώνουν την άρθρωση, αυξάνοντας την πιθανότητα ρήξης.

Συμπτώματα που δεν πρέπει να αγνοηθούν

Σε γενικές γραμμές, τα συμπτώματα που βιώνει ο ασθενής εξαρτώνται από την έκταση της ρήξης. Ο πόνος είναι συχνά το πρώτο και πιο εμφανές σύμπτωμα. Συνήθως γίνεται αισθητός στο πρόσθιο ή το πλαϊνό τμήμα του ώμου και μπορεί να ακτινοβολεί έως την παλάμη. Ο πόνος μπορεί να είναι ήπιος στην αρχή, αλλά μπορεί να γίνει πιο έντονος με την πάροδο του χρόνου, ειδικά αν δεν αντιμετωπιστεί η ρήξη. Βέβαια, μικρές, μερικού πάχους ρήξεις μπορεί να μην προκαλούν καν αισθητά συμπτώματα πέρα από έναν θαμπό πόνο που παρέρχεται.

Εάν πρόκειται για πιο εκτεταμένη ρήξη τένοντα στον ώμο, ο πόνος γίνεται αντιληπτός όχι μόνο κατά τη διάρκεια κινήσεων της άρθρωσης αλλά και κατά την ξεκούραση και τον ύπνο. Ο πόνος που εκδηλώνεται λόγω της ρήξης, μπορεί να ακτινοβολεί σε περιοχές όπως η πλάτη και η έξω πλευρά του βραχίονα.

Η ρήξη ενός τένοντα διαταράσσει τη σύνδεση μεταξύ μυός και οστού, με αποτέλεσμα τη μείωση της δύναμης και της σταθερότητας του άνω άκρου , οδηγώντας σε αδυναμία που πλήττει όλο το άνω άκρο. Αυτή η αδυναμία μπορεί να δυσκολέψει την άρση ακόμα και ελαφρών αντικειμένων, την έλξη ή την ώθηση ακόμα και της πόρτας ή το σήκωμα του χεριού ώστε να φτάσει ένα ψηλό ράφι.

Κοινό σύμπτωμα είναι επίσης και ο περιορισμός του εύρους κίνησης, με τη δυσκαμψία και την αδυναμία ανύψωσης του ώμου να επηρεάζουν δραστηριότητες όπως το ντύσιμο ή το βούρτσισμα των μαλλιών. Τέλος, αν μια ρήξη λάβει χρόνιο χαρακτήρα ή αφεθεί για πολύ καιρό χωρίς θεραπεία, οι μύες γύρω από τον ώμο ενδέχεται προοδευτικά να συρρικνωθούν και να εξασθενήσουν, μια κατάσταση γνωστή ως μυϊκή ατροφία επιδεινώνοντας περαιτέρω την κινητικότητα της άρθρωσης.

Πώς θεραπεύεται η ρήξη τένοντα στον ώμο;

Η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας για την αντιμετώπιση ρήξεων των τενόντων του ώμου είναι κρίσιμη, καθώς επηρεάζει άμεσα τη μελλοντική ποιότητα ζωής του ασθενούς. Εξίσου σημαντική είναι η επιλογή ενός έμπειρου ορθοπεδικού χειρουργού, ο οποίος με την τεχνογνωσία και την εμπειρία του μπορεί να προσαρμόσει τη θεραπεία στις ατομικές ανάγκες του ασθενούς, διασφαλίζοντας τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα. Η σωστή επιλογή της θεραπευτικής προσέγγισης εξαρτάται από το μέγεθος και τη σοβαρότητα της ρήξης, την ηλικία, τη γενική κατάσταση υγείας και τις απαιτήσεις του ασθενούς από τη λειτουργία του ώμου.

Εάν πρόκειται για μικρής έκτασης και μερικού πάχους ρήξεις, ιδίως σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας, η συντηρητική αντιμετώπιση μπορεί να προσφέρει επαρκή ανακούφιση και βελτίωση της κινητικότητας του ώμου. Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει:

  • Ανάπαυση και αποφυγή δραστηριοτήτων που προκαλούν πόνο.
  • Λήψη παυσίπονων ή αντιφλεγμονωδών φαρμάκων.
  • Φυσικοθεραπεία και ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης.
  • Εγχύσεις κορτιζόνης για την ανακούφιση από τον πόνο.

Ωστόσο, η πλήρης αποκατάσταση της μυϊκής ισχύος απαιτεί χειρουργική θεραπεία. Επιπλέον, η καθυστέρηση στη χειρουργική αντιμετώπιση μπορεί να επιδεινώσει τη ρήξη, οδηγώντας σε μυϊκή ατροφία και εκφύλιση των τενόντων, καθιστώντας τη μετέπειτα αποκατάσταση πιο δύσκολη. Ιδίως αν ο ασθενής είναι νεαρής ηλικίας, ασχολείται με τον αθλητισμό ή η εργασία του απαιτεί συστηματική χρήση του άνω άκρου, η συντηρητική αντιμετώπιση δεν επαρκεί.

Η χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη όταν οι ρήξεις είναι ολικού πάχους, υπάρχουν εκτεταμένες ή σύνθετες ρήξεις που περιλαμβάνουν πολλούς τένοντες ή αν η συντηρητική θεραπεία αποτυγχάνει να μειώσει τον πόνο ή να αποκαταστήσει τη λειτουργικότητα.

Ποια χειρουργική τεχνική ενδείκνυται;

Γενικά, πλέον η αποκατάσταση πλήθους παθήσεων του ώμου πραγματοποιείται πλέον με ελάχιστα επεμβατικό τρόπο, με αρθροσκόπηση του ώμου. Η αρθροσκοπική συρραφή της ρήξης είναι η πλέον σύγχρονη και ελάχιστα επεμβατική προσέγγιση για τη θεραπεία της ρήξης του τένοντα.

Ο ορθοπεδικός χειρουργός άνω άκρου χρησιμοποιεί μικροσκοπική κάμερα και ειδικά εργαλεία για να επανατοποθετήσει και να συρράψει τον τραυματισμένο τένοντα. Μετά το πέρας της επέμβασης, ο ασθενής λαμβάνει εξιτήριο την ίδια μέρα, χωρίς να ταλαιπωρηθεί. Η αρθροσκόπηση ώμου συνεπάγεται σημαντικά πλεονεκτήματα, όπως:

  • Μικρές τομές και λιγότερο τραύμα στους ιστούς.
  • Μειωμένος μετεγχειρητικός πόνος.
  • Ταχύτερη ανάρρωση.

Η εμπειρία του ορθοπεδικού χειρουργού αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την επιτυχή αντιμετώπιση της ρήξης τένοντα στον ώμο και κάθε πάθησης. Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός Άνω Άκρου Δρ. Παναγιώτης Πάντος, με περισσότερα από 15 χρόνια εμπειρίας στην αντιμετώπιση παθήσεων του άνω άκρου, παρέχει εξατομικευμένη φροντίδα σε κάθε ασθενή εφαρμόζοντας τις πλέον εξελιγμένες ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές.