Ρήξη Τενόντων Στροφικού Πετάλου Ώμου

Η ρήξη των τενόντων του στροφικού πετάλου είναι μια συχνή πάθηση στους ενήλικες, ειδικά μετά την ηλικία των 40. Προκαλεί πόνο, περιορισμό στην κίνηση του ώμου κι επομένως επηρεάζει σημαντικά τις καθημερινές δραστηριότητες.

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι αντιμετώπισης, οι οποίοι εξαρτώνται από την έκταση και τη βαρύτητα της ρήξης.

Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος θεραπείας είναι η χειρουργική αποκατάσταση της ρήξης, η οποία πλέον γίνεται με ελάχιστα επεμβατικές προσεγγίσεις, δίχως τις τομές και το μετεγχειρητικό πόνο του παρελθόντος, διασφαλίζοντας βέλτιστο αισθητικό και λειτουργικό αποτέλεσμα.

Το στροφικό πέταλο του ώμου αποτελείται από τους τένοντες τεσσάρων μυών (τον υπερακάνθιο, τον υπακάνθιο, τον υποπλάτειο και τον ελάσσονα στρογγύλο), οι οποίοι ξεκινούν από την ωμοπλάτη και καταλήγουν στο βραχιόνιο οστό, περιβάλλοντας την κεφαλή του.

Ως ρήξη του στροφικού πετάλου ορίζεται η μερική ή πλήρης ρήξη των παραπάνω τενόντων. Η ρήξη αυτή είναι αποτέλεσμα είτε μακροχρόνιας εκφύλισης των τενόντων ή τραυματισμού και μπορεί να έχει σημαντικές συνέπειες για την κινητικότητα του ώμου, όπως, επίσης, να οδηγήσει και σε αρθρίτιδα.

Η ρήξη των τενόντων του στροφικού πετάλου έχει συνήθως εκφυλιστική αιτία, από εξαιτίας χρόνιας επιβάρυνσης στα πλαίσια του συνδρόμου της υπακρωμιακής προστριβής ή από οξύ τραυματισμό, π.χ. από την άρση βάρους πάνω από το οριζόντιο επίπεδο της άρθρωσης του ώμου.

Πόσες μορφές ρήξης υπάρχουν;

Υπάρχουν δυο κατηγορίες ρήξεων του στροφικού πετάλου: οι μερικού πάχους και οι ολικού πάχους.

Οι μερικού πάχους ρήξεις δεν αφορούν ολόκληρη τη μάζα του τένοντα αλλά μόνο ένα μέρος αυτού. Σε πολλές περιπτώσεις συνοδεύονται μόνο από πόνο χωρίς επίπτωση στην κίνηση του ώμου.

Στις ολικού πάχους ή πλήρεις ρήξεις, υπάρχει ρήξη ολόκληρης της μάζας του τένοντα, και σε αυτήν την περίπτωση ο πόνος συνοδεύεται συχνά κι από αδυναμία ανύψωσης του άνω άκρου.

Τόσο στις μερικού όσο και στις ολικού πάχους ρήξεις, ο πόνος εμφανίζεται στην πρόσθια επιφάνεια του ώμου, μπορεί όμως να εκτείνεται στο βραχίονα και την ωμοπλάτη. Διαπιστώνεται πόνος κατά την ανύψωση του άνω άκρου αλλά μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και σε ηρεμία ή και κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Ο πόνος που εκδηλώνεται ως συνέπεια ρήξης του στροφικού πετάλου περιορίζει την κίνηση της άρθρωσης του ώμου και δυσκολεύει τις καθημερινές δραστηριότητες του ασθενή.

Αν οι ολικού πάχους ρήξεις δεν αντιμετωπιστούν, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μεγαλώσουν σε έκταση και κατά συνέπεια να οδηγήσουν σε αρθρίτιδα.

Η μέθοδος εκλογής για τη διάγνωση της ρήξης του στροφικού πετάλου είναι η μαγνητική τομογραφία. Σε συγκεκριμένες περιπτώσεις σημαντικές πληροφορίες δίνει και το υπερηχογράφημα του ώμου.

Η επιλογή κατάλληλης θεραπείας είναι εξαιρετικά κρίσιμη. Σε περίπτωσης μερικής ρήξης των τενόντων και για περιορισμένο χρονικό διάστημα, έχει θέση η συντηρητική αντιμετώπιση της νόσου.

Ειδικότερα, λαμβάνονται από τον ασθενή παυσίπονα κι αντιφλεγμονώδη φάρμακα σε συνδυασμό με φυσικοθεραπεία και μυϊκή ενδυνάμωση. Με βάση την εικόνα των συμπτωμάτων μετά το πέρας της συντηρητικής αγωγής, γίνεται αξιολόγηση για τη συνέχεια. Αν δεν υπάρχει βελτίωση ή αντίθετα σημειώνεται επιδείνωση των συμπτωμάτων, τότε επιλέγεται η χειρουργική αντιμετώπιση.

Ποια χειρουργική επέμβαση να επιλέξω;

Στις ολικές ρήξεις η επιλογή εξ αρχής είναι η συρραφή των τενόντων αρθροσκοπικά κι όχι με ανοικτή επέμβαση. Είναι πολύ σημαντικό να γίνεται αρθροσκοπικά αυτή η επέμβαση, διότι εξασφαλίζει λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο και καλύτερο διεγχειρητικό έλεγχο του μεγέθους της ρήξης και της αποκατάστασής της.

Πρόκειται για μια ελάχιστα επεμβατική προσέγγιση, κατά την οποία αντί για τομή ανοίγεται μια μικρή οπή μήκους ενός εκατοστού. Ως αποτέλεσμα, περιορίζεται σημαντικά η απώλεια αίματος κατά το χειρουργείο και ελαχιστοποιείται ο πόνος μετά από αυτό.

Τι ποσοστό επιτυχίας έχει η εν λόγω επέμβαση;

Όταν οι ρήξεις του στροφικού πετάλου αντιμετωπιστούν εγκαίρως χειρουργικά, τα ποσοστά επιτυχίας κινούνται πάνω από το 90%.