Αυχενικό Σύνδρομο

Ο αυχένας είναι ο συνδετικός κρίκος του κορμού με το κεφάλι. Η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης αποτελείται από 7 σπονδύλους. Οι σύνδεσμοι και οι μύες εφάπτονται στους σπονδύλους, διαμορφώνοντας μία τόσο δυνατή δομή, που μπορεί να ανταποκριθεί σε πολύπλοκες απαιτήσεις που παρουσιάζονται στην ζωή του ανθρώπου.

Όταν μιλάμε για αυχενικό σύνδρομο δεν αναφερόμαστε σε συγκεκριμένη πάθηση αλλά σε διάφορα συμπτώματα που συγκεντρώνονται στην περιοχή του αυχένα δυσκαμψία, νευραλγία, ζαλάδες, πονοκέφαλος κ.α.

Για να δημιουργηθεί ένα εξατομικευμένο πρωτόκολλο θεραπείας, απαιτείται μία προσεκτική διάγνωση από τον ορθοπεδικό, προκειμένου να τεθούν με σαφήνεια τα αίτια από τα οποία ξεκίνησε το αυχενικό σύνδρομο.

Οι μύες συχνά κατηγορούνται για τον πόνο στον αυχένα, ειδικά στους νέους. Οι πολλές ώρες εργασίας παράλληλα με την κακή στάση σώματος – κατ’ επέκταση και του αυχένα – αποτελούν την απαρχή των σπασμών στους μύες της περιοχής. Αυτή η κατάσταση επιτρέπει στον αυχένα να χάσει την φυσιολογική λόρδωση που έχει και να ευθειαστεί, προκαλώντας προβλήματα.

Η κήλη του μεσοσπονδυλίου δίσκου είναι μία συχνή αιτία που σχετίζεται με το αυχενικό σύνδρομο και μπορεί να αφορά όλες τις ηλικίες. Η κήλη του μεσοσπονδυλίου δίσκου προκαλείται στον αυχένα από έντονο φορτίο που ασκείται στην περιοχή ή από απότομη εφαρμογή φορτίου με μη φυσιολογικό τρόπο (π.χ. τροχαίο ατύχημα).

Τα συμπτώματα που μπορεί να παρουσιάσει στον κάθε ασθενή το αυχενικό σύνδρομο διαχωρίζονται ανάλογα με την έντασή τους, καθώς μπορεί να είναι πολύ καλά ανεκτά και ήπια έως ανυπόφορα. Διαρκούν από λίγες ημέρες μέχρι μήνες, ακόμα και χρόνια. Επιπλέον, εκτός από τον αυχένα, μπορεί να αντανακλούν στον ώμο ακόμα και σε όλη την περιοχή του άνω άκρου.

Ο πόνος που παρατηρείται συχνότερα αναφέρεται σαν ενόχληση κατά τη διεξαγωγή συγκεκριμένων κινήσεων, σαν πόνος ηρεμίας ή σαν ενόχληση που παρουσιάζεται κυρίως τις βραδινές ώρες, όταν ο ασθενής προσπαθεί να κοιμηθεί.

Συχνή είναι η εμφάνιση μουδιάσματος ή καύσου, που ξεκινάει από τον αυχένα ως το χέρι. Τέλος ο πονοκέφαλος είναι επίσης συχνός σε άτομα με αυχενικό σύνδρομο.

Η κλινική εξέταση που θα γίνει από τον γιατρό θα εκτιμήσει την κατάσταση των μυϊκών ομάδων, την ύπαρξη σπασμού ή πίεσης, την ευρύτητα της κίνησης στον αυχένα.

Έπειτα, κατά την εξέταση,θα ελεγχθούν τα αντανακλαστικά των άνω άκρων και θα συγκριθούν οι πάσχουσες μυϊκές ομάδες σε σχέση με τις υγιείς.

Οι ακτινογραφίες θα δώσουν μία ευκρινή εικόνα στον ορθοπεδικό για την κατάσταση των σπονδύλων και παράλληλα θα αξιολογήσουν αν είναι φυσιολογική η λόρδωση της αυχενικής μοίρας.

Για περισσότερες λεπτομέρειες και για περαιτέρω διερεύνηση των αιτιών του αυχενικού συνδρόμου, θα γίνει μαγνητική ή/και αξονική τομογραφία. Ίσως ο ορθοπαιδικός συστήσει και ηλεκτρομυογράφημα άνω άκρων προκειμένου να εκτιμήσει την κατάσταση των νεύρων.

Από τη στιγμή που έχει επιβεβαιωθεί η διάγνωση της πάθησης, στην συνέχεια θα σχεδιαστεί το θεραπευτικό πλάνο για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Η θεραπεία κινείται σε 3 άξονες.

Φαρμακευτική Αγωγή

Τα φάρμακα είναι η πρώτη επιλογή για την αντιμετώπιση του πόνου και την ανακούφιση από τους μυϊκούς σπασμούς. Η φαρμακευτική αγωγή περιλαμβάνει μη στεροειδή και μυοχαλαρωτικά, τα οποία μπορούν να λαμβάνονται για μικρό χρονικό διάστημα. Σε μερικές περιπτώσεις συνιστάται και η κορτιζόνη.

Νάρθηκες – Κολλάρα

Οι αυχενικοί νάρθηκες και κηδεμόνες που υποστηρίζουν τον αυχένα, χωρίζονται σε μαλακούς και σκληρούς και σε γενικές γραμμές προσφέρουν μεγάλη σταθερότητα και καλά λειτουργικά αποτελέσματα. Τα κολλάρα μπορούν να τοποθετηθούν στο αυχένα περίπου για 15 ημέρες αν είναι δυνατόν 24 ώρες το 24ωρο. Αν δεν μπορείτε να κοιμηθείτε με το κολλάρο, τότε είναι απαραίτητη η χρήση ειδικού μαξιλαριού.

Φυσικοθεραπεία

Η φυσικοθεραπεία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της θεραπείας για το αυχενικό σύνδρομο και ανακουφίζει πολύ από τον πόνο τον ασθενή. Η φυσικοθεραπεία μπορεί να ξεκινήσει αμέσως μόλις παρέλθει η οξεία φάση του έντονου πόνου. Ο φυσικοθεραπευτής μπορεί με υπέρηχο, με μαλάξεις, με κινησιοθεραπεία ή με ηλεκτροθεραπεία να αντιμετωπίσει στο 100% όλα τα συμπτώματα.

Όταν τα συμπτώματα επιμένουν και δυσχεραίνουν την καθημερινότητα του ασθενούς, τότε προτείνεται η χειρουργική αντιμετώπιση που αποτελεί και την τελική λύση του προβλήματος.